Problemen met een voornaaf leek van den Brink vandaag aanvankelijk punten te gaan kosten in de klassering. Door uitstekend navigatiewerk van de enige Belg aan boord wisten de mannen echter een waypoint te vinden, die de andere trucks hadden gemist. En dat lijkt uit te pakken in het voordeel voor de Harskampers…
De pech in het Ginaf-kamp leek dan eindelijk Martin bereikt te hebben. Een sissende voornaaf deed de mannen al na 20 kilometer tot het stoppen van de truck voor een naderende inspectie. Het euvel bleek snel verholpen te zijn, waardoor voor coureur en monteur het vertrouwen kregen om met hoge snelheid de Atacama-woestijn te trotseren.
Tussen alle stof en zand kwam navigator Peter Willemsen tijdig tot de ontdekking dat er een waypoint was gemist. Waar andere trucks waren doorgereden, bleek terugrijden een uitstekend besluit. De straftijd die andere deelnemers hiervoor krijgen werkt direct in het voordeel voor van den Brink, waardoor deze alsnog hoger in het klassement wist te eindigen dan men had verwacht…
Na het behalen van de vijfde waypoint schoot de Ginaf dan ook weer naar voren richting het einddoel: de gigantische afdaling in de stad Iquique van 32% moest nog gereden worden. Ter vergelijking: De meeste Nederlanders houden het vanaf 15% al voor gezien in de Europese Alpen… Niet voor Martin en zijn team: die zojuist enthousiast meldde in de hoogste versnelling van deze gigantische piste te zijn geraced, en daarbij snelheden van 120 kilometer per uur bereikte in het mulle zand. “Gaaf toch?!” aldus een vermoeide, maar nog lang niet uitgeputte Martin van den Brink.
Morgen is de laatste dag racen voor de rustdag van zaterdag. Ook morgen kunnen we weer van een lange special genieten van 456 kilometer waarbij iedere seconde zal tellen. Een dag vol duinen en zand: helemaal Dakar! Na de duinen trakteert de route onze jongens nog op een gezonde portie fesh-fesh: knijpende ogen en een mond vol zand… Maar daar zijn we nu eenmaal voor gekomen!