Er worden door autobedrijven regelmatig garantieclaims ingediend met betrekking tot defecte lambdasensoren. De ingenieurs van NGK/NTK zijn hiermee aan de slag gegaan en concluderen dat de schades aan de lambdasensoren veelal te wijten zijn aan externe factoren. Vooral aan vervuiling door olie. Hoe zit dat precies?
Hoe komt er nu olie in de lambdasensor terecht? Uit onderzoek van NGK/NTK blijkt de oorzaak hiervan bij lekkende motoronderdelen te liggen, die zijn verbonden met de bedrading van de lambdasonde. Denk bijvoorbeeld aan de oliedruksensor. In de elektrische draden die de delen met elkaar verbindt, is sprake van een zogenaamde capillaire werking. Omdat de elektrische draad uit vele kleine draden is samengesteld, wordt de olie hier opgezogen, zoals dat het geval is bij een lont in een kaars of olielamp. De olie kruipt door de draad tot aan de connector van de controlesensor. Hier verspreidt de olie zich opnieuw, onder meer via de draad van de lambdasensor. De olie baant zich een weg naar het eindpunt, waar de olie via de sensoraansluiting uiteindelijk de sensor bereikt.
Referentielucht
Als de olie eenmaal de lambdasensor heeft bereikt, is het einde oefening: de lambdasensor wordt verwoest. Een lambdasonde vergelijkt de hoeveelheid zuurstof in de uitlaatgassen met de hoeveelheid zuurstof in de omgeving, de zogenaamde referentielucht. Deze referentielucht bereikt de sensor via verborgen ventilatiegaten. Als er nu olie de sensor binnendringt via de bedrading, dringt deze ook binnen in het gebied van de referentielucht. Omdat de sensor in werking zeer heet wordt, gaat de olie verdampen. Deze verdampte lucht bevat minder zuurstof dan de referentielucht. Het gevolg is dat wanneer er meer oliepenetratie is, de sensorsignaalspanning steeds lager wordt. Na een tijdje daalt de signaalspanning tot nul. Dit betekent het einde van de lambdasensor.
Minimale oliesporen
Hoe zie je nu dat een lambdasensor is verwoest door olie? Dit doe je door een visuele inspectie aan de binnenkant van de stekker. In de praktijk blijkt regelmatig dat er op het eerste gezicht niets aan de hand is: alles lijkt helemaal droog. Schijn bedriegt echter. Met een vergrootglas zijn er soms minimale oliesporen op de elektrische connectoren te vinden. Een andere opsporingsmethode is het gebruik van absorberend papier. Veeg het gewoon langs de binnenzijde van de stekker. In alle gevallen geldt dat zelfs het geringste spoor van olie een teken van olievervuiling is.
Olielekkage opsporen
Wat doe je nu als je olie ontdekt in de connector? Het vervangen van de lambdasensor is niet afdoende. De bron van de olielekkage moet opgespoord worden en hier moet een oplossing voor komen. Uit het onderzoek blijkt dat vooral lekkende oliedruksensoren en lekkende nokkenasregelkleppen tot de boosdoeners gerekend kunnen worden. Als je hier niets aan doet en alleen de sensor vervangt, zal het hele proces zich herhalen. De olie zal in korte tijd via de bedrading worden gezogen om uiteindelijk de lambdasensor te verwoesten.
Deze video legt uit hoe en waarom lambdasensoren schade oplopen door olie.